Τιμωρία, η εύκολη λύση.

Ψάχνοντας κανείς τους σωστούς τρόπους αντιμετώπισης μιας κακής συμπεριφοράς, πολύ συχνά ο ίδιος βρίσκεται να επαναλαμβάνει το μοτίβο, με μικρές διαφοροποιήσεις. Ξεκινώντας από ένα ανυπάκουο παιδί και φτάνοντας σε έναν απόλυτο στη γνώμη του ενήλικα, καταλαβαίνουμε το γιατί φαίνεται ενίοτε ακατόρθωτη η συνέτιση, χωρίς να επιπλήξουμε και φυσικά, να τιμωρήσουμε. Είναι όμως η σκληρή ανατροφή και διαπαιδαγώγηση η λύση στο πρόβλημα;

Με μια πρόχειρη ματιά σε δηλώσεις όσων υιοθετούν επιθετικές, τιμωριτικές ή και υπέρμετρα πιεστικές τακτικές, γίνεται αμέσως αντιληπτό πως η συντριπτική πλειοψηφία κηδεμόνων και καθηγητών θεωρούν επιτυχείς τις μεθόδους τους, εφόσον τα παιδιά σκληραγωγήθηκαν, πέτυχαν ενδεχομένως σε κάποιες εξετάσεις και έλαβαν ξεκάθαρα το μήνυμα, πως για όλα αυτά θα πρέπει να ευγνωμονούν τους γονείς καθώς και τους εκπαιδευτικούς τους. Ωστόσο, τα δείγματα υπερβολικού άγχους, μελαγχολίας και δυσκολιών κοινωνικής προσαρμογής αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο. Το αίσθημα του ανικανοποίητου καθώς και η έλλειψη τρυφερότητας και επιβράβευσης κατέληξε να “φωλιάσει” στη σκέψη του εφήβου και αργότερα ενήλικα, ο οποίος πλέον αισθάνεται πως η κατάκτηση οποιουδήποτε στόχου θα του προσφέρει εφήμερη χαρά, ή και αδιαφορία. Επιπρόσθετα, μαζί με αυτόν, οι λεγόμενοι καθοδηγητές του νιώθουν να λαμβάνουν ένα κομμάτι της πρόσκαιρης δόξας, ακριβώς επειδή μέσα από τον μαθητευόμενο, εκπληρώνουν και οι ίδιοι οποιοδήποτε όνειρο και απωθημένο άφησαν πίσω στην πορεία της ζωής τους.

Καθ’όλη την πορεία νουθεσίας ενός ατόμου, είναι παραπάνω από αναγκαίο να βασιζόμαστε στην προσωπικότητα του και στα θέλω που έχει καταφέρει μέχρι εκείνη τη στιγμή να εκφράσει. Η σωστή αντιμετώπιση μιας παρεκτροπής ισούται με διασαφηνισμένα όρια, συζήτηση και λήψη αποφάσεων μόνο έχοντας πρώτα ακούσει και την οπτική του παιδιού. Η λογική προτάσσει να ακούμε και να σεβόμαστε, να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις. Επιλογικά, ας μην ξεχνάμε πως τα πρότυπα που θέλουμε το ίδιο να έχει, μπορούμε να είμαστε εμείς. Οι κανόνες που έχουμε θέσει ισχύουν και για εμάς, όχι μόνο για αυτό.

Σταυροπούλου Δανάη

Φιλόλογος Αγγλικής Γλώσσας, ΒΑ